Pisanie jest dla mnie nie tylko hobby, ale istotną częścią mojego życia. Wszystko zaczęło się od inspirującej rozmowy z moim tatą. Kiedy miałam 11 lat, tata, zaniepokojony moimi wynikami w nauce, zapytał mnie, dlaczego pisanie jest dla mnie ważne i co zamierzam robić w życiu. To pytanie skłoniło mnie do głębszej refleksji nad sobą. Stwierdziłam wtedy, że lubię rysować i pisać, więc może powinnam coś z tym zrobić. Przez lata na zmianę rysowałam i pisałam, aż w końcu zainteresowałam się zupełnie czymś innym. Po latach wróciłam do rysowania, co teraz stanowi moje źródło utrzymania, a jeszcze później powróciłam do pisania, które na razie ląduje głównie w szufladzie lub na Wattpadzie.
Emocje i Pisanie
Pisanie to dla mnie emocjonalny rollercoaster. Wyobraźcie sobie, że wasze serce bije w rytm emocji, które przeżywają bohaterowie waszych historii. Moje emocje są adekwatne do tych, które przeżywają moje postacie. Czasami czuję ich radość, czasami smutek, ale zawsze są to autentyczne emocje. Mam w głowie mnóstwo pomysłów i bardzo kolorowe, inspirujące sny. Czasami przyśni mi się cała historia, którą warto opisać, i choć staram się nie wyrażać siebie przez moje opowieści, to i tak w nich jest ogromny kawałek mojej podświadomości.
Proces Tworzenia
Proces tworzenia zaczyna się w mojej głowie. Wyobraźcie sobie, że nosicie w sobie cały świat, pełen bohaterów, miejsc i wydarzeń. Gdy zaczynam pisać, mam już wszystko ułożone i zaplanowane. Czasami jednak moi bohaterowie okazują się mniej pokorni i zaczynają żyć swoim życiem. To przypomina marzenia na jawie, ale staram się trzymać ich w ryzach. Pisanie codziennie, choćby brakowało mi weny i chęci, jest dla mnie nawykiem. Staram się pisać minimum 4 tysiące słów dziennie, ale często jest to dużo więcej.
Korzyści z Pisania
Pisanie mnie uspokaja. To jak magiczny portal, przez który przechodzę do innego świata, w którym mogę być kimkolwiek chcę. Zamykam się wtedy w swoim świecie fantazji i mogę w nim odpłynąć. Jest to bardzo przyjemny stan. Choć pisanie nie jest trudne, czasami się utyka. Wtedy nic na siłę – albo przemyśleć wszystko jeszcze raz, albo dać sobie czas. Często czytam od nowa wszystko, co napisałam, aż w końcu do głowy wpada jakieś zdanie czy scena, która napędza dalszy proces pisania.
Sukcesy Literackie
Największym sukcesem literackim jest dla mnie to, że zaczęłam kończyć to, co zaczęłam. Kiedyś miałam słomiany zapał i wiele zaczętych opowieści, ale żadnej nie potrafiłam skończyć. Potrzebowałam wielu lat, by nauczyć się kończyć to, co zaczęłam. Kolejnym sukcesem jest fakt, że mojemu partnerowi podoba się to, co piszę, i nie może doczekać się dalszej części. To niesamowite uczucie, kiedy ktoś z niecierpliwością czeka na kolejne rozdziały Twojej książki!
Czas i Emocje
Uważam, że trzeba rozumieć swoje emocje, by móc pisać o emocjach innych. Pisanie powoduje, że mam jeszcze mniej czasu. Cierpią na tym przyjaźnie i sprawy domowe, ale czasami trzeba zapłacić taką cenę, mając nadzieję, że kiedyś to się zwróci. Bardzo chciałabym zostać zauważona przez profesjonalne wydawnictwa. Na razie otrzymuję odmowy lub brak odpowiedzi, ale rozumiem to i się nie poddaję. To część mojej podróży literackiej i wiem, że warto się starać.
Podsumowanie
Jeśli jesteście ciekawi mojej twórczości, zapraszam do przeczytania mojej powieści na Wattpadzie. Możecie także dowiedzieć się więcej o mojej codziennej rutynie i inspiracjach do pisania na moim blogu.
Dziękuję, że jesteście częścią tej literackiej podróży. To dzięki Wam moje historie ożywają i nabierają znaczenia.
Leave a Reply